ไปทำบุญมาบ่อยๆ เกิดอยากรู้ว่าบทกรวดน้ำมีความหมายว่าอย่างไร เรยไปค้นหามาครับ
บทอนุโมทนารัมภคาถา เป็นการที่พระสงฆ์กล่าวก่อนที่จะเริ่ม บทสามัญญานุโมทนาถาคา ซึ่ง เป็นบทที่พระสงฆ์อนุโมทนาบุญที่อุบาสกอุบาสิกาได้บำเพ็ญไปแล้ว
บทอนุโมทนารัมภคาถา
ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง
ห้วงน้ำที่เต็มย่อมยัง สมุทรสาครให้บริบูรณ์ได้ ฉันใด
เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ
ทานที่ท่านอุทิศให้แล้วแต่โลกนี้, ย่อมสำเร็จประโยชน์ แก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้วได้ ฉันนั้น.
อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง
ขออิฏฐผลที่ท่านปรารถนาแล้วตั้งใจแล้ว
ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ
จงสำเร็จ โดยฉับพลัน
สัพเพ ปูเรนตุ สังกัปปา
ขอความดำริทั้งปวงจงเต็มที่
จัน โท ปัณณะระโส ยะถา
เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ
มะณิ โชติระโส ยะถา
เหมือนแก้วมณีอันสว่างไสวควรยินดีฯ
บทสามัญญานุโมทนาถาคา
สัพ พีติโย วิวัชชันตุ
ความ จัญไร ทั้งปวง จงบำราศไป
สัพพะ โรโค วินัสสะตุ
โรค ทั้งปวงของท่านจงหาย
มา เต ภะวัตวันตะราโย
อันตรายทั้งปวง จงอย่ามีแก่ท่าน
สุขี ทีฆายุโก
ขอท่านจงมี ความสุขและมีอายุยืน
ภะวะ อภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง
บุคคลผู้มีปกติไหว้กราบ เป็นนิตย์
วุ ฑฒาปะจายิโน จัตตาโร
มีปกติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่
ธัมมา วัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง ฯ
ย่อมเจริญด้วยธรรมะ สี่ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ
พระพุทธเจ้าตรัสว่า "สัตบุรุษย่อมให้ทาน เช่น ข้าวปลาอาหารและน้ำที่สะอาด แก่ผู้ประพฤติพรหมจรรย์ อยู่เป็นนิจ"
